|
|
| |
|
|
Ta rasa miniaturowych koni powstała dzięki prywatnej inicjatywie argetyńskiego hodowcy Julio Cesara Falabelli, właściciela rancza Recreo de Roca. Przodkami kuców tej rasy są kuce szetlandzkie, krzyżowane z niewielkimi końmi pełnej krwi, tak aby powstał koń miniaturowy, zachowujący wygląd i proporcje konia normalnego wzrostu. Dokładne pochodzenie tego konia nigdy nie zostało podane do wiadomości publicznej, ale najwyraźniej pochodzi z hodowli w pokrewieństwie.
Falabella ma w kłębie maksymalnie 76 cm, a najbardziej poszukiwane są osobniki jak najmniejsze. Głowa nie powinna mieć typowych cech kuca i powinna być proporcjonalna do tułowia. Szyja także jest dość długa, a łopatki dobrze ukształtowane. Zad zaś jednak słaby, kończyny tylne mają tendencje do postawy krowiej, przednie zaś do kozińca. Kopyta są ładne i dość twarde, choć niekiedy mają kształt kwadratowy. Okrywa włosowa jest jedwabista bez podszerska, grzywa i ogon wyjątkowo obfite. Na pęcinach nie powinno być nawet śladu szczotek.
Falabella ma słabszą budowę niż kuc, wymaga stałej uwagi i zabiegów pielęgnacyjnych, z hodowli zaś muszą być stale eliminowane wady dziedziczne. Dopuszczalne są wszystkie maści, z wyjątkiem srokatej. Ostatnio preferowano maścvi typu apaloosa, głównie spotted blanket, leopard, dark foreparst. Falabella jest bardzo łagodny i inteligentny. Ten miniaturowy koń, ważący zaledwie 20kg, nie może być oczywiście koniem wierzchownym, nawet dla małych dzieci. Zaprzęga się go w malutkiej uprzęży do maleńkich wózków-zabawek. Jest to rasa, której wyłączną rolą jest rola zwierzęcia do towarzystwa. Potzrebuje on ciepłej stajni.
|
| Dzisiaj stronę odwiedziło już 4 odwiedzający (4 wejścia) tutaj! |
|
|
|
|